یرقان گرفتن به انگلیسی

«یرقان گرفتن» در زبان انگلیسی به to develop jaundice یا to become jaundiced ترجمه می‌شود.

یرقان گرفتن به حالتی گفته می‌شود که در آن پوست، غشاهای مخاطی و به‌ویژه سفیدی چشم‌ها به رنگ زرد در می‌آیند. این تغییر رنگ ناشی از افزایش سطح بیلی‌روبین در خون است؛ ماده‌ای که در نتیجه‌ی تجزیه هموگلوبین گلبول‌های قرمز تولید می‌شود. وقتی کبد یا مجاری صفراوی نتوانند این ماده را به‌طور طبیعی پردازش و دفع کنند، بیلی‌روبین در خون انباشته می‌شود و علائم یرقان بروز می‌کنند.

این پدیده می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد، از جمله بیماری‌های کبدی مانند هپاتیت یا سیروز، انسداد مجاری صفراوی بر اثر سنگ یا تومور، و یا تخریب بیش از اندازه گلبول‌های قرمز در بدن. بسته به علت اصلی، یرقان می‌تواند خفیف و موقت باشد یا نشانگر یک بیماری جدی که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.

از دید بالینی، یرقان تنها یک علامت است و نه یک بیماری مستقل. پزشکان برای تشخیص دقیق علت آن معمولاً آزمایش‌های خونی برای بررسی عملکرد کبد، سونوگرافی یا تصویربرداری‌های دیگر را تجویز می‌کنند. درمان نیز بر اساس دلیل اصلی انتخاب می‌شود؛ به‌عنوان مثال، در صورت وجود عفونت داروهای ضدویروسی یا آنتی‌بیوتیک، و در صورت انسداد صفراوی گاهی جراحی لازم است.

در ادبیات پزشکی و عمومی، یرقان گرفتن اغلب نشانه‌ای هشداردهنده تلقی می‌شود. در نوزادان نیز یرقان پدیده‌ای رایج است که بیشتر ناشی از نارس بودن کبد و ناتوانی موقت آن در پردازش بیلی‌روبین است. هرچند در اغلب موارد نوزادی بی‌خطر و گذراست، ولی گاهی نیازمند درمان‌هایی مانند نوردرمانی می‌شود. بنابراین، یرقان گرفتن واژه‌ای است که بار بالینی و مراقبتی سنگینی دارد و به محض مشاهده باید مورد توجه و بررسی پزشکی قرار گیرد.